τροχιλιακός

-ή, -ό, Ν [τροχιλία]

1. ανατ. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην τροχιλία

2. φρ. α) «τροχιλιακός βόθρος»

ανατ. βόθρος στο άνω τοίχωμα τού οφθαλμικού κόγχου όπου προσφύεται η τροχιλία

β) «τροχιλιακό νεύρο»

ανατ. κινητικό εγκεφαλικό νεύρο στην τέταρτη εγκεφαλική συζυγία, το οποίο νευρώνει τον άνω λοξό οφθαλμικό μυ.